سر و صدایی كه این روزها در اطراف شعر پارسی برخاسته است بزرگترین دلیل اهمیت موضوع است. مردم این مملكت نمی‌ توانند به سرنوشت شعر پارسی بی‌ علاقه باشند و به همین دلیل حق دارند بیش از این ها در اطراف آن گفتگو كنند، هنگامی كه به گذشته این سرزمین نظر می‌افكنیم با وجود پادشاهان كشورگشا و سرداران لشكر شكن، چهره ‌های درخشان و تابناك شعرای بزرگ است كه بر پیشانی اعصار و قرون می ‌درخشد و گوشه‌ های تاریخ روزگاران كهن را روشن می‌ كند. با وجود این ستاره ‌های درخشان است كه این ملت از دیر زمان شعر را دوست می ‌دارد و به شعر عشق می‌ ورزد و گاهی این عشق ورزی به آن جا می‌رسد كه معشوق تا اعماق روح عاشق نفوذ می‌كند و جزیی از وجود او می‌شود. در این عصر، موافق احتیاجات زمان، شعر پارسی نیازمند تحول بود و این تحول را شعرای هنرمند در كمال مهارت انجام دادند و شعر وارد مرحله نوینی شد و دارای افق وسیع ‌تری، آن چنان كه باید، گردید.