گوش کن بانگ آسمانی را
بنگر آفاق بی کرانی را

از کران تا به بی کران نور است
بنگر این ظاهری که مستور است

بشنو از بانگ باد هو هو را
وز قناری ترنم او را

این دو قمری که روی دیوارند
چه هیاهوی ساکتی دارند

می روند و چه رفتنتی دارند
که دمادم شکفتنی دارند

جویبار است هر چه میبینی
رهسپار است هرچه میبینی


اشتیاقی نهفته در ذرات
می کشد ذره ذره را تا ذات

گوش کن بانگ رود می آید
بانگ از تار و پود می آید

شور موسیقی حیات است این
ضربان ظهور ذات است این ....


منظومه « ضربان ذات ( عطش نامه ) » از #دکتر_قربان_ولیئی

#دهه_دوم_محرم_الحرام
#شب_اول